Death Penalty 2ho6n

Published June 22, 2016 11:23pm Nanindigan si President-elect Rodrigo Duterte sa kaniyang plano na ibalik ang parusang kamatayan sa kabila ng pagtutol ng Simbahang Katolika at mga human rights advocate sa katwiran na hindi nito mapipigil ang paglaganap ng krimen. Sa pagdalo ni Duterte sa inaugurasyon sa pagkapanalo ni Senator-elect Manny Pacquiao at iba pang lokal na opisyal ng Sarangani nitong Miyerkules, sinabi ng susunod na pangulo na nais niyang ibalik ang bitay para pagbayaran ng kriminal ang nagawa nitong kasalanan at hindi para pigilan ang mga tao na gumawa ng krimen. “The death penalty might be a deterrence to prevent or matakot siya to commit a crime but that is one school of thought. The other school of thought is, iyang death penalty hindi iyan pantakot," giit ni Duterte. Patuloy niya, "Hindi iyan to deter. Whether you like to commit a crime or not, that’s not my business. You are equipped with your mental faculty. Iyong death penalty to me is the retribution. Magbayad ka sa ginawa mo sa buhay na ito. Kaya hindi kami magkaintidihan eh.” Nauna nang nagpahayag ng pagtutol sa parusang kamatayan ang Commission on Human Rights (CHR) at Catholic Bishops' Conference of the Philippines (CB). Bukod sa hindi umano ito ang solusyon sa paglaganap ng krimen, pinapangambahan na ang mga mahihirap ang labis na maaapektuhan na hindi kayang kumuha ng mahusay na abogado para idepensa ang kanilang kaso. Paliwanag pa ng CHR, marami sa mga bansa ngayon ang nagbabasura na ng kanilang parusang kamatayan at sa halip ay pinaghuhusay ang sistema ng rehabilitasyon sa mga bilanggo. "Sa pamamagitan ng criminal justice sytem sinasabi natin sa mga nagkasala at mga nagkamali na kailangan silang parusahan pero sa pamamagitan na matututo sila," ani Chito Gascon, pinuno ng CHR. "Sa death penalty, wala nang pangalawang pagkakataon pa ang mga salarin at mga convicted na magbagong buhay dahil kikitilin na ang buhay nila," dagdag niya. Tiniyak naman ni Archbishop-emeritus Oscar Cruz sa GMA News Balitanghali nitong Miyerkules na maninindigan ang CB kontra sa death penalty. "Siyempre po naman tututulan po namin iyan, lalo na ng CB. Hindi maaaring maupo lamang ang Simbahan diyan. Tatayuan iyan," ani Cruz. "Wala pong binigyan ng buhay ang estado na kahit sino kay ahindi po siya puwedeng kumuha ng buhay ng kahit sino. Iyan po ay malinaw," dagdag niya. —FRJ, GMA News Bakit Kailangang Ibalik ang Death Penalty sa Pilipinas BY RESIDENTPATRIOT ON SEPTEMBER 29, 2015 • ( 7 ) Drugs, gun-for-hire killings, murder, rape, child prostitution, kidnapping, robbery, acts of terrorism at malversation of public funds – ito ang mga lumalalang krimen sa lipunan natin. Ito rin ang mga problemang ipapamana natin sa ating mga anak. Subalit para sa lahat ng krimen na ito ay may isang kandidatong solusyon. Ito ay ang pagbabalik ng Death Penalty sa Pilipinas. Narito ang ilang mga dahilan kung bakit kailangang ibalik na sa ating bansa ang Death Penalty, now na! 1. Dahil hindi natatakot sa batas ang mga kriminal 2. Dahil dumadami ang mga kriminal at nagkukulang ang mga pasilidad para i-contain sila 3. Dahil nababawasan ang resources ng bansa sa pag-aaruga ng mga kriminal sa kulungan 4. Dahil nagiging headquarters lang ng mga kriminal ang kulungan 5. Dahil hindi naman lahat ng kriminal ay nagdudusa kahit nahatulan na 6. Dahil may mga kriminal na hindi hihinto sa kasamaan habang nabubuhay sila

7. Dahil lumilikha ng mga bagong kriminal ang mga kriminal 8. Dahil binabago ng tiyak na kamatayan ang perspektibo ng isang tao (nagsisisi, nagiging banal, tinatanggap ang nagawang pagkakamali, hinahanda ang sarili para sa pagpanaw) 9. Dahil kahit walang malasakit sa tao ang mga kriminal, may malasakit siya sa sarili niyang buhay (pwede silang mapigilan sa paggawa ng krimen kung alam nilang tiyak na kamatayan ang magiging parusa sa kanila) 10. Dahil mapipigilan ng death penalty ang pagdami ng mga vigilante na inilalagay ang batas sa kamay nila Dapat din syempreng repasuhin agad ang judiciary system natin upang magkaroon ng mabilis, pantay at malinis na paglilitis sa mga krimen. Maraming ginagawang paraan ang pamahalaan natin para dumami ang mga turista at foreign investment sa Pilipinas. Pero kung ibubuhos lang sana nila ang kanilang puwersa at paggastos ng pera sa pagbabawas ng krimen sa bansa, siguradong dadami ang lokal na negosyo, ang pagdayo ng mga turista at investments sa ating bansa. Gusto ko na sana tapusin ang post na ito sa paga sa Death Penalty subalit ang mapait na katotohanan ay hindi magiging epektibo ang Death Penalty sa kasalukuyang kalagayan ng ating bansa. Sa kasamaang palad, narito ang mga dahilan kung bakit hindi magiging epektibo ang death penalty sa Pilipinas. 1. Dahil sa corruption sa loob ng PNP 2. Dahil sa corruption sa loob ng mga kulungan 3. Dahil sa corruption sa judiciary system (mabagal na proseso at nababayarang mga judges) 4. Dahil sa corruption ng government officials (lalo na sa LGU level) 5. Dahil sa kahirapan sa bansa (iaalok ng mga mahihirap kapalit ng pera ang kanilang sarili para akuin ang kasalanan ng mga mayayaman) Ang dapat gawin ng ating bansa kung ganon ay: 1. Eradicate corruption sa lahat ng sangay ng Pamahalaan at pribadong sektor 2. Improve education and basic services para sa mga mamamayan 3. Impose Death Penalty Law Pero parang loop, hindi ba? Paano mo mai-eradicate ang corruption kung hindi natatakot sa batas ang mga corrupt? At paano naman sila matatakot kung alam nilang hindi naman sila mapaparusahan? Kailangang ma-eradicate muna kung ganon ang katiwalian sa lahat ng sektor ng ating lipunan. Pero kung wala nang korapsyon, kailanganin pa kaya natin ang death penalty? Matagal ng may debate tungkol sa pagpapatupad ng parusang kamatayan hindi lamang dito sa ating bansa kundi sa buong mundo. Ito ay isyung pinagtatalunan hindi lamang ng mga mambabatas pati ng mga pangkaraniwang mamamayan. Nararapat nga bang ipatupad ang nasabing parusa lalo na sa mga karumal-dumal na krimen? Ang idinadahilan ng mga pabor sa pagpapatupad nito ay upang diumano ay magkaroon ng takot ang mga nagbabalak na gumawa ng krimen. Sa pamamagitan daw nito ay magkakaroon ng tahimik at payapang komunidad ang mga tao. Pero ito naman ay taliwas sa paniniwala ng kontra sa pagpapataw nito. Ang katwiran naman nila ay hindi napatunayan na sa pamamagitan nito ay magkakaroon ng maayos at mapayapang kapaligiran. Dagdag pa nila ay hindi ito makatao at malaking kasalanan sa Diyos. Ang buong mundo ay hati sa

magkaibang paniniwalang ito. Habang ang mga bansang nasa Europa ay nagkakaisa sa pagtanggal ng parusang kamatayan, ang karamihan naman ng mga bansa sa Asya ay mahigpit pa ring ipinapatupad ito. Maging ang ilang estado sa bansang Amerika ay pinapanatili ang nabanggit na kaparusahan. Dito sa Pilipinas ay minsan na itong naipataw. Naging bahagi na ng kasaysayan ang binitay na si Leo Echegaray at ilan pang Pilipino. Noong panahon ng dating diktaduryang Marcos ay mahigpit din itong naipatupad. Sa pagpapatupad nito ay minsan pang napatunayan na wala nga itong kinalaman para magkaroon ng maayos na komunidad at bumaba ang krimen. Hinati nito ang bansang Pilipinas. At wala rin itong kinalaman sa pag-unlad ng isang bansa. May mga bansang maunlad na wala nito pero meron din namang mayaman na mayroong kaparusahang ito. Ang debate sa isyung ito ay magpapatuloy hanggat nananatili ang parusang kamatayan sa mundo. Ang parusang kamatayan ay isa lang sa isyung panlipunan na humahati sa paniniwala ng mga tao. Mabigat ang parusang kamatayan kayat ito ay dapat pag-isipang mabuti. Ang buhay ng isang tao ay mahalaga at biyaya ng Diyos. Gayunpaman nararapat ding irespeto ang paniniwala ng ibang bansa na naniniwala sa pagpapatupad ng nasabing parusa. Sa pamamagitan nito ay magkakaroon pa rin ng pagkakaisa at ugnayan sa mundo sa kabila ng pagkakaiba-iba ng mga paniniwala. Nabuksan na naman ang isyu ng pagbalik ng parusang kamatayan. Ang artistang si Cherry Pie Picache ay nagsabing dapat ibalik na ito bunsod nang brutal na pagpaslang sa kanyang ina. Inayunan naman ito ng Volunteers Against Crime and Corruption (VACC) na noon pa man ay ganito na ang paninindigan. Pero, tutol ang Malacañang sa panukalang ito. Wala naman daw itong nakikitang dahilan para ibalik ang death penalty kahit ipinamumukha na rito ng mga nagpapanukala na laganap na ang mga karumaldumal na krimen. Hindi isyu kung dumami man ang krimen, kahit karumaldumal ang mga ito. Sa akin, ang isyu ay nakaangat ba ang ating gobyerno sa antas na may kapangyarihang moral ito para ipapatay nito ang kanyang mamamayan na napatunayang nagkasala sa krimeng ibinibintang sa kanya? Hindi magkatugma ang mga posisyong pinaninindigan ng VACC. Kasama ito sa One Million March na ginawa ng taumbayan laban sa pork barrel. Isa ito sa mga nagdemanda ng plunder at iba pang kaso laban sa mga tiwaling opisyal ng gobyerno. Ang kanilang kinasuhan ay ilan lang sa mga kapwa nila na ginawa nang sistema sa gobyerno ang pandarambong. Sa pamamagitan ng DAP at PDAF at iba pang paraan, nilimitahan nila ang kakayahan ng gobyernong maikalat sa lahat ang kayamanan ng bansa. Ngayon, itong gobyernong ito ang uudyukan mong pumatay ng kanyang mamamayang nakagawa ng krimen? Ayon sa statistics, ang krimeng lumago ay iyong crime against property. Ito ang krimeng ginawa ng pumaslang sa ina ni Pacache. Ang iba pang krimen ay may kaugnayan sa kahirapan. Dukha ang karamihang gumagawa nang kalaswaan sa kanilang mga anak. Paano kasi, parang sardinas na siniksik sila sa isang kwarto, bakit hindi madedemonyo ang amang nakadikt na sa kanya ang katawan ng kanyang anak? Wala naman ito sa posisyong iraos ang makamundo niyang hangarin sa ibang paraan. Kaya ang gobyerno, sa pamamagitan ng mga umuugit nito, ang nagbigay ng kondisyon para magkasala ang kanyang mamamayan. Higit sa lahat ibang halimbawa ang ipinakikita ng mga taong nagpapatakbo ng gobyerno, ang gumagawa ng krimen. Kaya, tulad ng Malacañang, laban ako sa death penalty. Ang Sentensyang Kamatayan (Death Penalty) sa Pilipinas KAMAKAILAN LANG, umugong na naman ang usapin tungkol sa parusang kamatayan, pagkatapos sumambulat sa balita ang ilang karumal-dumal na krimen.

Ang parusang bitay ay kailanman hindi nagsilbi sa kapakanan ng hustisya; bagkus, ito’y ginamit upang kitlin ang mga kalayaan at karapatan ng mamamayang Pilipino. Mula sa panahon ng mga Kastila hanggang sa panahon ni Marcos, ang parusang bitay ay ginamit sa politikal at ekonomikong paniniil. Panahon ng Kastila (1521-1898) • Ilan sa paraan ng parusang kamatayan na ginamit ng mga Kastila ay pagsunog, pagpugot ng ulo, paglunod, garote, pagbitay, pagbaril, pagsaksak at iba pa. • Sa Codigo Penal ng 1848, ipinataw ang sentensyang kamatayan sa mga Pilipinong tutol sa pamamahala ng mga Kastila. Panahon ng Amerikano (1989-1934) • Ginamit ang parusang bitay sa kampanyang “pacification” ng mga Amerikano at upang supilin ang mithiing pagsasarili ng mga Pilipino. Ipinasa ang Sedition Law, Brigandage Act, Reconcentration Act at Flag Law upang pagtibayin ang marahas na parusa, kabilang na ang death penalty, sa mga makabayang Pilipino. • Nang rebisahin ang Codigo Penal noong 1932, idinagdag sa lista ng capital offense (mga krimeng mapaparusahan ng bitay) ang treason, parisidyo, pamimirata, kidnapping, murder, panggagahasa at robbery with homicide.

Japanese Occupation (1941-1945) • Walang nakatalang nabitay sa panahong ito dahil laganap naman ang extrajudicial na pagpatay. Pagkatapos ng Ikalawang Digma • Idinagdag ang espionage sa mga krimeng may parusang bitay. Sa ilalim ng AntiSubversion Law, ang mga lider Komunista ay papatawan ng parusang kamatayan. Presidente Marcos (1965-1986) • Nadagdagan at naging 24 ang mga krimeng may parusang kamatayan, kabilang na ang subersyon, arson, hijacking, illegal fishing, cattle rustling, unlawful possession of firearms, atbp. • “Deterrence” ang naging opisyal na kadahilanan sa pagpataw ng death penalty. Ito rin ang gagawing batayan sa pagpataw ng Batas Militar noong 1972. Presidente Corazon Aquino (1986-1992) • Sa ilalim ng 1987 Saligang Batas, inabolish ang parusang kamatayan. Lahat ng sentensyang kamatayan ay ibinaba sa reclusion perpetua. Ngunit noong 1988, nagsimulang mag-lobby ang militari na ibalik ang parusang bitay para sa mga krimeng kaugnay ng insurgency. Presidente Fidel Ramos (1993-1998) • Bilang reaksyon sa mga krimeng “high-profile”, nagkarooon ng sapantahang tumataas ang karumal-dumal na krimen. • Ipinasa ang RA 7659 noong Disyembre 1993 diumano upang masugpo ang sinasabing tumataas na kriminalidad. • 46 na krimen ang nakalista sa RA 7659 na maaring patawan ng kamatayan. • Lethal injection ang magiging paraan ng sentensyang kamatayan. Presidente Joseph Estrada (1998-2001)

• Sa harap ng malawakang kampanya laban sa death penalty, itinuloy ang pagpataw ng parusa kay Leo Echegaray noong Pebrero 1999. Anim pang iba ang sumunod kay Echegaray. • Noong 1999, kung kailan naganap ang karamihan sa execution, tumaas naman ang bilang ng krimen sa bansa ng 15.3% kumpara sa nakaraang taon. • Nag-isyu ng de facto moratorium sa pagbitay si Presidente Estrada kaalinsabay sa pagdaos ng Jubilee Year. Presidente Gloria Arroyo (2001-2010) • Sinabi ni Arroyo na hindi siya pabor sa parusang kamatayan. • Dala ng tumataas na bilang ng krimeng may kaugnayan sa droga at kidnapping, inanunsyo ni Arroyo na ibabalik niya ang pagbitay “para matakot ang mga kriminal.” Noong Disyembre 5, 2003, tinanggal ni Arroyo ang moratorium sa bitay. • Noong Hunyo 2006, nilagdaan ni Arroyo ang batas na nagpapawalang-bisa sa parusang kamatayan. • Noong Septyembre 2006 naman, nilagdaan ng Pilipinas ang Second Optional Protocol sa International Covenant on Civil and Political Rights (ICR). Kinikilala ng kasunduang ito ang karapatan ng isang tao laban sa parusang kamatayan. Ipinagbabawal ng Protocol ang pagpataw ng parusang kamatayan sa sinumang mamamayan ng isang bansang lumagda sa nasabing protocol. Tahasang ipinagbabawal din ang muling pagpapataw ng death penalty. Parusang kamatayan, hindi kailangang ibalik, ayon sa ilang mambabatas Published September 19, 2013 8:07pm Aminado ang ilang mambabatas na magiging mahirap na ibalik ang parusang kamatayan sakabila ng patuloy na pagdami ng mga karumal-dumal na krimen na nagaganap sa bansa. Bagaman nakikisimpatya sa mga naulila ng mga biktima ng karumal-dumal krimen, inihayag nina Deputy Majority Leader at CIBAC party-list Rep. Sherwin Tugna at Marikina Rep. Miro Quimbo, na tutol sila sa pagbabalik ng parusang kamatayan. Naniniwala si Tugna na hindi pa handa ang sistema ng hustisya at posibleng may mga inosenteng akusado na mapatawan ng parusang kamatayan dahil sa hindi nila kayang kumuha ng mahusay na abogado. Basahin: Kasunod ng pagdukot, paggahasa at pagpatay sa isang dalagita, parusang kamatayan, dapat na bang ibalik? "Our prosecutorial and judicial system is not ready and is graft ridden, thereby increasing the possibility of innocent persons being given the death penalty, not because they are guilty, but because they cannot afford a competent lawyer and the decision is graft ridden," paliwanag ng kongresista. Sinabi naman ni Quimbo na mahusay na sistema ng hustisya ang higit na kailangan ngayon para masupil ang paglaganap ng krimen. "We don't need harsher penalties. What we need is judicial certainty where those responsible are held able, a system of justice that is swift, honest and equal," ayon kay Quimbo, chairman ng House ways and means committee. Nitong Miyerkules, umiiyak na nagsumamo si Roland Elba, na ibalik na ang parusang kamatayan matapos ang karumal-dumal na pagpatay sa kaniyang 12-anyos na anak na si Stephanie Kristel. Si Stephanie ay dinukot sa kanilang bahay, ginahasa at pinatay sa Muntinlupa City. Isa sa tatlong suspek ang nadakip.

Maging si AKO Bicol party-list Rep. Rodel Batocabe, ay naniniwala na hindi parusang kamatayan ang susi para mapigilan ang pagdami pa ng karumal-dumal na krimen. "It (death penalty) will not deter crime. What is needed is to strengthen our law enforcement, prosecution and judicial systems in order to bring criminals to justice and be meted with appropriate penalties such as life imprisonment which is far worse than death penalty," aniya. Inalis ang parusang kamatayan sa Pilipinas noong 2006 sa ilalim ng istrasyon ni dating Pangulong Gloria Macapagal Arroyo dahil sa paniwalang hindi ito solusyon sa lumalalang krimen sa bansa. Si Alex Bartolome ang huling naisalang sa death chamber noong Enero 2000 dahil sa kasong rape. Kamakailan lang ay naghain ng panukalang batas si Sen. Vicente Sotto III upang ibalik ang parusang kamatayan sa mga kasong may kaugnayan sa paggamit ng iligal na droga.-RP/FRJ, GMA News - See more at: http://www.gmanetwork.com/news/story/327243/news/ulatfilipino/parusangkamatayan-hindi-kailangang-ibalik-ayon-sa-ilang-mambabatas#sthash.A5pJdQi8.dpuf Ang Death Penalty sa Pilipinas Sa paglaganap ng krimen at di matapos tapos na drugs, mulin nabuksan ang isyu tungkol sa pagbabalik ng death penalty sa ating bansa. Itong mga krimen na siyang dahilan upang bumaba ang porsyento ng mga dumarayo sa Pilipinas ng dahil sa takot at pangamba. Isa sa mabisang solusyon ang muling pagbabalik ng parusang death penalty, ngunit ano nga ba talaga ito? Makakatulong nga ba ito sa pagpuksa ng lumalaking krimen sa bansa? Ayon sa Republict Act No. 7659, ang death penalty ay ang parusang ipinapataw sa gumagawa ng mga kagimbal gimbal na krimen. Ilan sa mga halimbawa ng mga krimen na maaaring humantong sa kaparusahang kamatayan ay parricide, murder, qualified bribery, piracy, kidnapping, robbery, rape at drug pushing. Nauna na itong naipatupad taong 15211898 sa panahon Kastila. Ayon sa Codigo Penal ng 1848 ipinataw ang sestensyang kamatayan sa mga Pilinong tutol sa pamamahala ng mga kastila. Sa panahon ng Amerikano naman, ginamit ang parusang bitay sa kampanyang "pacification" ng mga Amerikano at upang supilin ang mithiing pagsasarili ng mga Pilipino. Sa ilalim ng pamumuno ng Pangulong Marcos ay muli naman itong ipinatupad at naging 24 ang mga krimeng may parusang kamatayan. "Detterence"ang naging opisyal na kadsahilanan sa pagpataw ng death penalty. Tinapos ang parusang sa ilalim ng Saligang Batas 1987 sa ilalim ng pamumuno ni Pangulong Corazon Aquino. Pinaniniwalaang ito ang mabisang solusyon upang mapuksa ang lumalalang krimen sa bansa. Ayon kay Bato sa isang report, kailangang maibalik ang Death Penalty na batas dahil kahit marami na ang namamatay at natutumba, nagdadala parin sila ng maraming drugs. Sa report naman ng GMA News Online, June 22, 2016, sinabi ni Duterte na ang death penalty ay hindi ipapatupad upang gawing panakot sa kriminal kundi pambayad sa mga kasalanan ng kanilang ginagawa. Sa isang post ng Resident Patriot sa the Pinoy site, sinabing kailangang maibalik ang death penalty sa bansa dahil sa ilang mga kadahilanan. Una ay dahil hindi natatakot sa batas ang mga kriminal at mas dumarami pa ito na siyang dahilan upang magkulang ang mga pasilidad at nababawasan ang resources ng bansa sa pag-aaruga ng mga kriminal sa kulungan. Sunod ay hindi naman lahat ng kriminal ay nagdudusa kahit hatulan at hindi humihinto sa kasamaan habang nabubuhay sila dahil lumilikha sila ng bagong kriminal. Nagagawa ring baguhin ng tiyak na kamatayan ang perspektibo ng isang tao. Ngunit sa kabilang banda, maaaring hindi magiging epektibo ang death penalty sa bansa dahil ang mga pinuno mismo ang siyang nangunguna sa paggawa ng katiwalian.

Walang nakakaalam kung talaga nga bang magiging epektibo ang death penalty. Nasa kamay parin nating lahat ang magiging kahihinatnan nito. Dahil kung patuloy parin na maghihirap at hindi matatakot ang mga mamamayan at kung ang ating mismong pinuno ay hindi sumusunod sa batas, wala rin namang mangyayari at patuloy paring darami ang krimen at bilang ng patayan sa bansa. MATINDI na naman ang mga krimen. Lumalala ang mga insidente ng karumal-dumal na mga pagpatay. Paulit-ulit na lang. Araw-araw na lang halos nasa balita ang mga karumal-dumal na krimen. Ilang beses na nating napag-usapan ang mga maaaring dahilan at mga maaaring solusyon. Pero hindi halos natitigil ang krimen, parang lumalala pa, parang mas nagiging halang ang bituka ng mga kriminal. Kaya maiintindihan natin kung bakit nauungkat na naman ang usapin ng pagbabalik sa death penalty. Natural na sa ginagawang kampanya ng mga nagsusulong na ibalik ang death penalty ay parang pinalalabas na ito ang magiging solusyon para masugpo ang kriminalidad sa bansa. Pero duda ang marami kung mapatutunayan nga na ang death penalty ang sagot sa laganap na krimen sa bansa. Natatandaan ko sa mahabang debate sa pag-alis ng death penalty noon, may lumabas na pag-aaral na nagsilbing ebidensya na hindi raw naman mapipigil ng death penalty ang krimen. May mga datos na ipinakita noon na nagpapatunay na hindi naman bumaba ang kaso ng krimen sa isang bansa dahil lang nagkaroon ng death penalty at hindi rin daw mapatutunayan na mataas ang kriminalidad sa isang bansa na walang death penalty kung ikukumpara sa mga bansa na may polisiya ukol dito. Pero ngayon ay umiinit na naman ang usapan. Dahil sa sunod-sunod na patayan, sa sunodsunod na kaso ng rape, sa mga nakawan kung saan nilooban na ay pinatay pa ang biktima. Hindi ako magtataka kung iakyat na naman ang debate sa Kongreso. Maaalalang ang Pilipinas ang kauna-unahang bansa sa Asya na nagtanggal sa death penalty noong 1987, sa panahon ni Pangulong Cory Aquino. Bumalik ito sa panahon ni Pangulong Fidel Ramos dahil tulad ngayon ay tumaas din ang kaso ng mga krimen noong mga panahong iyon lalo ang kidnapping ng mga mayayamang Chinese sa bansa. Umiiral din ang death penalty noong panahon ni Pangulong Joseph Estrada at muli na namang tinanggal, o na-abolish, sa ilalim ng istrasyon ni Pangulong Gloria Macapagal-Arroyo. Ang sabi ng mga pabor na mabalik ang death penalty, mas matatakot daw ang mga kriminal na gumawa ng krimen at mas angkop daw ang kaparusahang kamatayan sa isang karumaldumal na krimen. Pero sabi ng mga hindi pabor, hindi mapatutunayan na matatakot ang mga halang ang kaluluwa na gumawa ng krimen dahil sa death penalty. Malalim daw ang ugat ng kriminalidad sa ating bansa. Nandiyan ang nagkalat na mga bawal na baril, ang korapsyon sa mga ahensya ng gobyerno na naatasan na sugpuin ang mga krimen, ang kahirapan at ang kawalang pag-asa ng maraming Filipino. Ano sa palagay ninyo? Tama ba na ibalik ang death penalty? Kailangan ba natin ito ngayon? Pag-isipan nating mabuti ito. MULING nabuhay ang panukalang ibalik ang parusang kamatayan dahil sa lumalalang krimen. Ang nagpanukala ay si Sen. Tito Sotto kasama ang iba pang anti-crime groups. Nais

ng mga ito na ibalik ang parusang kamatayan para raw mapigilan ang pamamayagpag ng mga kriminal. Sa halip na death penalty ang pagtuunan ng pansin, kalampagin ang Philippine National Police at mga local na pamahalaan sa pangunguna ng Department of Interior and Local Government (DILG) na tutukan ang pagresolba sa mga krimen. Kung maaaresto agad ang mga kriminal buhay man o patay asahan na ito ang pinakainstrument upang bumaba ang bilang ng kriminalidad sa bansa lalo na sa Metro Manila. Kahit pa may parusang kamatayan sa bansa pero kung hindi naman mabilis ang pag-aresto sa mga criminal, wala rin itong bisa. Bukod dito, dapat pabilisin ang proseso sa mga korte upang mahatulan at maparusahan agad ang mga kriminal. Kung susuriin, mas masahol pa nga sa parusang kamatayan ang mabilanggo ng habambuhay dahil sa hirap ng kalagayan sa mga kulungan maliban na lang sa mga mayayaman na nakakapamuhay sa loob na masarap pa rin ang buhay. Namamapayagpag ang mga criminal lalo sa Metro Manila. Malaking problema ang riding-intandem na hindi masugpo ng PNP. E paano, ang solusyon ng gobyerno dito ay ipagbawal ang may angkas sa motorsiklo sa halip na tugisin ang mga riding-in-tandem criminal. Pang-Masa ( Article MRec ), pagematch: 1, sectionmatch: 1 Masyadong mababaw ang diskarte ng hepe ng NCRPO na si Chief Supt. Carmelo Valmoria. Halimbawa na lang ay nang umatake ang ‘‘Martilyo gang’’ sa SM-North E . Pawang nakashades at sombrero ang “Martillo gang’’. Agad ipinagbawal ni Valmoria ang pagsusuot ng sumbrero at sunglasses sa mall. Kung ganitong mag-isip ang NCRPO chief malabong masugpo ang krimen sa Metro Manila. Samantala, tama ang paninindigan ni President Noynoy Aquino na hindi pa perpekto ang justice system sa bansa kaya hindi puwede ang death penalty. Ayon kay P-Noy, kapag ang isang tao ay nahatulan nang mali at naparusahan ng kamatayan, hindi na maibabalik ang buhay nito samantalang kung habambuhay na pagkabilanggo ay maaring makalaya. Dapat magising ang mga awtoridad na bilisan ang pagsolusyon sa mga krimen lalo na’t ang madalas biktimahin ay pangkaraniwang mamamayan.

Tila dumarami na naman ang mga marahas na krimen gaya ng pagpatay at rape, na halos gabi-gabi nating napapanood sa telebisyon. Laganap na rin ang pagawaan ng droga sa bansa, tulad ng huling napaulat na shabu lab sa Pampanga. 'Di kaya maiging ibalik muli ang death penalty, at baka makabawas ito sa mga ganitong krimen?

Sali na sa debate sa comments section sa ibaba at sa GMA News Facebook page.

“The death penalty might be a deterrence to prevent or matakot siya to commit a crime but that is one school of thought. The other school of thought is iyang death penalty, hindi iyan pantakot. Isa lamang ito sa mga naging pahayag ni Pres. Rodrigo Duterte tungkol sa pagsulong niya sa batas na magkaroon ng parusang kamatayan. Tumutol ang simbahang Katoliko sa katwirang hindi nito mapipigil ang paglaganap ng krimen. Bilang isang estudyante at mamamayan ng ating bansa, kung ako ang tatanungin, hindi ako sang-ayon sa death penalty. Bukod sa labag ito sa batas ng Diyos, hindi rin nila mabibigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Hindi ito maari sapagkat marami ang maaapektuhan. Sabihin na natin na may mga magandang epekto rin kapag ito ay ipinasulong. Ilang halimbawa na diyan ay; maaring mabawasan ang paglaganap ng krimen dahil sa takot na maparusahan nito, mababawasan ang masasamang tao sa lipunan, mapapadali ang pagunlad ng ating bansa, at iba pa. Nung una, nakumbinse rin ako, at sumang-ayon sa parusang ito dahil pag nakulong rin naman ang isang kriminal at nahatulan ng habang buhay na pagkakabilanggo, mamamatay rin naman ito sa bilangguan. Tama naman diba? Pero mali. Mas marami pa ring negatibong epekto ito sa buhay ng isang tao. Una, sa death

penalty wala nang pangalawang pagkakataon ang nagkasala na magbago dahil kikitilin na ang buhay nila. Ikalawa, hindi ito solusyon sa patuloy na paglaganap ng krimen. Hindi nito mapipigilan na makagawa ng pagkakamali ang isang tao. Ikatlo, ang mahihirap ang labis na maapektuhan dahil sa ang iba’y hindi sila ang may gawa na kasalanan at hindi nila kayang kumuha ng mahusay na abogado para idepensa ang nabintang na kaso. Ilan lamang ito ito sa mga posibleng epekto kapag naisulong ang parusang kamatayan. Ang nagkakasala at nagkakamali ay nararapat na parusahan pero sa pamamagitan na matuto sila. Sa estado ng ating bansa masasabi natinng marami talagang krimen ang nagaganap. Nararapat silang parusahan ng tama. Sa Pilipinas mas maraming mamamayan ang kristiyanong Katoliko. Hindi natin dapat maipaghihiwalay ang politiko sa relihiyon. Ayon sa nakararami, ang buhay ay mahalaga. Tayong lahat ay binigyan ng buhay ng Diyos. Ang buhay natin ay hiram lang. Walang karapatan ang sinumang tao na kumuha ng buhay ng kapwa tao. Diyos na ang bahalang magparusa sa mga nagkakasala.